- kəsək
- is. Quruyub bərkimiş palçıq yumrusu. Kəsəkləri əzmək. – Kəsək oturub daş üçün ağlayır. (Ata. sözü). Ayaqlarım yalın olduğuna görə yolun quru kəsəkləri məni incitdi. A. D.. Tahirlə yanaşı gedən İmran kişinin ayaqları kəsəklərə dəydikcə elə bil daşa dəyirdi. M. Hüs.. Kəsək kimi – bərk. Kəsək kimi quru cad çörəyi <Arazı> doyurmadı. A. Ş.. Varlığı daş kimi, kəsək kimi sərt; Bir insan eşqilə gülməyənlər var. S. V..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.